Rondje Franse kust - Week 1
Woensdag 2 Oktober 2024
Vandaag was het dan eindelijk zover, na het ophalen van de camper uit de stalling zijn we naar een parkeerplaats gereden bij ons in de buurt waar je ook met de camper mag overnachten.
We gaan hier altijd staan om de camper in en uit te ruimen als wij er op uit trekken.
Na het inruimen van de camper zijn we met de auto naar huis gereden om de fietsen op te halen die we mee nemen op de reis.
Om een uur of 11 konden we gaan vertrekken naar onze 1e overnachting plaats
in Yerseke (CC63177 €10,00)
Na het waterpas neerzetten van de camper zijn we over de dijk naar de Viskệệte gelopen waar we een broodje vis hebben gegeten.
Onderweg kwamen we langs verschillende oester proeflokalen en de bassins waar Yerseke om bekend staat waarin de oesters worden bewaard.
We zijn door het dorp terug gelopen naar de camper.
Voor het avond eten ben ik nog een keer naar de Viskệệte gelopen om een lekkere portie Kibbeling met saus op te halen. Was erg lekker.
We zijn lekker vroeg naar bed gegaan.
Donderdag 3 Oktober 2024
De eerste nacht in de camper is altijd even wennen. Dit resulteerde in het feit dat we vroeg zijn opgestaan en dat we na het ontbijt via Belgie naar de eerste slaapplek in Franrijk zijn gereden: Gravelines (CC8366 €4,00)
We zijn door de Westerschelde tunnel gereden (€7,70) die in 2003 is geopend met een lengte van 6,6 km.
Dit is een geboorde tunnel waar gebruik is gemaakt van 2 tunnelboormachine en er is 7 jaar over de bouw gedaan, de kosten waren 752 miljoen euro die d.m.v. tol is terug wordt verdiend. Vanaf 1 Januari 2025 wordt de Westerschelde tunnel gedeeltelijk tolvrij.
Via een mooie rustige route zijn we via Brugge en Duinkerke naar de Cp in Gravelines gereden. En wat ons vooral opviel over dit gedeelte van België dat de wegen waar je overheen rijdt goed van kwaliteit zijn, heel anders dan dat je in de rest van België gewent bent.
De Camper plaats ligt aan het kanaal van Aa dat een open verbinding heeft met het Noordzee. Toen wij aankwamen was het vloed.
Na de lunch zijn we naar de vesting wallen gelopen die dateren uit de tijd van Keizer Karel V.
Tijdens de 17e eeuw vonden er regelmatig schermutselingen plaats waarbij een groot deel van de stad werd verwoest.
In 1659 was het geen grensstad meer maar bleef het wel een garnizoensstad. Zo kwam er een arsenaal en kwamen er kazernes. Grevelingen bleef omringd door een dubbele grachtengordel, steile stadsmuren en een zestal bastions.
In de Citadel is nu een Grafisch museum gevestigd en in de tuinen vind je mooie borders met diverse bloemen en mooie beelden.
We hebben nog een fikse wandeling richting het strand gemaakt waar aan de noordzijde Petit Fort Phillippe Ligt aan een pier die 1 km ver de zee inloopt.
Ook is er een vuurtoren met 116 trappen die je kan bezoeken maar wij hebben dat niet gedaan.
Hierna zijn we weer terug gelopen naar de camper waar Jorrit de fiets heeft gepakt om nog wat boodschappen te halen bij de Lidl.
s’Avonds om 21:30 u was het laag water en het verval is ruim 6 m.
We kijken uit over het ambacht dorp Espace Tourville van de werf van Jean Bart, die bezig is met de reconstructie van de maritieme Kathedraal.
Dit is een replica van een oorlogschip van Lodewijk XI dat werd uitgerust met 84 kanonnen en wordt gebouwd dankzij de knowhow van scheepstimmerlieden en smeden. Je kan de werf bezichtigen en de vaklieden aan het werk zien.
Vrijdag 4 Oktober 2024
Vanmorgen hebben we tijdens het ontbijt gekeken wat het eindpunt is voor vandaag.
We hadden eerst een camper plek gevonden in Etaples maar daar waren de recensies niet zo goed van dus hebben we nog even verder gezocht en vonden we een plek in Merlimont Plage.
We zijn na Calais verder over de kustweg de D940 gereden. Een mooie weg langs de kliffen en met een mooi uitzicht naar de witte kliffen van Dover, 30 km aan de overzijde.
Overal kwamen we groepjes vluchtelingen tegen dit waren vooral mannen uit Afrika die hopen dat ze nog een keer naar Engeland kunnen oversteken, triest om te zien.
Onderweg zijn we via een omweg naar Cap Gris Nez gereden dit is een kaap aan het Nauw van Calais. Tegenwoordig is het een coördinatie centrum van het reddingswezen voor dit deel van het Kanaal. Ook is het een historische plek met resten van het Fort Henry VIII,
Vanaf het grote gratis parkeerterrein loop je via allerlei goed begaanbare verharde paden naar meerdere uitzicht punten.
Langs de paden staan informatieve borden met feiten over de plaats.
Ook vanaf deze uitzicht punten heb je een mooi zicht op de kust van Dover met zijn krijtrotsen die we door het mooie heldere weer goed konden zien.
We zijn weer verder gereden via de D940 naar Merlimont – Plage ( CC 79247 €14,50 )
waar we een camperplaats hebben gevonden.
s`Middags nog even naar de boulevard en het strand gelopen maar de boulevard was een beetje vergane glorie.
waar nog overblijfselen zichtbaar zijn onder het groen.
Het zuidwestelijke bastion, de gracht, de hellingen en de overblijfselen van metselwerk van de zuidelijke muren nog te zien zijn.
Op 20 september 1944 vond hier ook de grootste luchtaanval plaats.
De Royal Air Force liet met bijna 600 bommenwerpers meer dan 6000 bommen van 250 en 500 kg vallen, waardoor het platteland door alle bom inslagen op een maanlandschap leek.
De Canadese infanterie maakte uiteindelijk op 29 september 1944 een eind aan de bezetting van de Gris Nez.
Zaterdag 5 Oktober 2024
Het was erg koud vanmorgen toen we uit bed stapten. Eerst maar even de kachel aangedaan.
Na het ontbijt hebben we het vuile water geloosd en de tank gevuld met schoon water en ook de toilet cassette werd niet vergeten.
We zijn over de D940 naar Le Trêport gereden naar een camperplaats (CC29159 €8,00)
die hoog boven op de kliffen ligt met uitzicht op de zee en de plaats Le Trêport.
Na de koffie hebben we de rugzak gepakt en zijn naar de rand van de klif gelopen, wat een mooi uitzicht opleverde.
Er gaat een gratis baan met cabines die met een kabel word voortgetrokken over een spoor de klif op en af gaan naar de stad.
In 1872 werd de spoorweg geopend die Le Treport en Mers-les-Bains verbond met Parijs. Maar de toeristische ontwikkeling van beide plaatsen bleef achter bij die van andere plaatsen aan de Albasten kust omdat men het strand te smal vond.
Er werden een tuin en golf velden aangelegd maar de verwachte drukte bleef uit.
In de 1e wereld oorlog werd het een Brits militair hospitaal, na de oorlog werd het gebruikt als camping en de tuin werd gebruikt door de arbeiders klasse om hun groente te verbouwen.
In de 2e wereld oorlog werd het gebouw door de Duitsers opgeblazen waarbij men er van uit ging dat dit een te duidelijk herkenningspunt was voor de geallieerde luchtmacht. Het enigste overblijfsel van het hotel wordt gevormd door het bordes met de trappen naar de voormalige tuin.
In 1907 werd begonnen met de aanleg van de kabelspoorweg om de benedenstad met de hoger gelegen delen te verbinden. Deze werd 1 jaar later geopend.
Maar het is nooit winstgevend geworden mede door de 1e wereldoorlog.
In 1913 werd boven op het klif het indrukwekkende hotel Le Trianon gebouwd, met maar liefst 300 kamers. Het hotel was bedoeld om toeristen uit Parijs aan te trekken. In 1941 kwam hier abrupt een einde aan toen de Duitse bezetter een langeafstandskanon installeerde bij het bovenstation. Dit markeerde het definitieve einde van de exploitatie van de kabelbaan.
In 2005 en 2006 onderging de kabelbaan een volledige renovatie. Dankzij een modern, automatisch systeem met vier cabines beweegt de baan nu soepel over een hellend traject.
Vanuit het onderstation van de baan zijn we naar de zee gelopen en naar de haven.
Bij de haven was een markt bezig waar we Mosselen en groente hebben gekocht die we voor het avondeten lekker in de wok gaan klaar maken.
Na verder te zijn gelopen hebben we in een Restaurantje aan de haven een Aparol Spritz en een vis tajine gegeten was erg lekker.
Terug in de camper heb ik deze blog verder geschreven en hebben we lekker gerelaxed.
Zondag 6 Oktober 2024
Gisteren hadden we een fietstocht van ongeveer 36 km gepland in de buurt van Le Tréport.
Maar toen we vanochtend opstonden, besloten we toch om verder te rijden richting Honfleur vanwege de voorspelde regen.
Terwijl Jorrit de wc-cassette leegde, kocht ik een vers brood en een heerlijke appeltaart bij de bakker, die luid toeterend de camping op kwam rijden.
Daarna vertrokken we op weg naar Honfleur.
Bij aankomst hebben we de camper geparkeerd op de Aire de Camping Car (CC1151), een grote camperplaats met ruimte voor maximaal 240 voertuigen.
Voor €14,00 per nacht kregen we een all-inclusive plek. Na de lunch wandelden we naar het centrum van Honfleur.
Onze eerste stop was bij de Greniers à Sel, indrukwekkende zoutopslagruimtes uit de 17e eeuw.
Deze historische gebouwen, met muren gemaakt van hergebruikte stenen van de oude stadsomwalling, konden tot wel 10.000 ton zout opslaan.
Vervolgens liepen we naar de levendige kade van Le Vieux Bassin, bij Quai Sainte Catherine.
Hier staan smalle, hoge huizen met vooruitstekende bovenverdiepingen, bedekt met leien.
Langs de kade vind je een gezellige rij visrestaurants, cafés en ijssalons, waar mensen volop genieten van lekker eten en drinken.
Aan de haven staat ook de Lieutenance, een gebouw dat is opgetrokken op de fundamenten van het oude kasteel van Honfleur.
De ingebouwde Porte de Caen, de vroegere toegangspoort tot de stad, maakt deel uit van dit gebouw, dat tegenwoordig dienstdoet als havenkantoor.
We slenterden verder door de smalle straatjes van Honfleur, langs prachtige oude vakwerkhuizen, waarvan sommige dateren uit de 15e eeuw.
In deze straatjes vind je charmante boetieks, sieradenwinkels en lokale lekkernijen.
Bij de Eglise Sainte Catherine stonden we even stil. Deze unieke kerk, gebouwd in de 15e eeuw door scheepstimmerlieden, is volledig van hout gemaakt, zowel van binnen als van buiten.
Het orgel in de kerk dateert uit de 18e eeuw. Interessant is dat de klokkentoren apart van de kerk staat, gescheiden door een plein, om brandoverslag te voorkomen.
Na deze prachtige wandeling door Honfleur keerden we rustig terug naar de camper om van de rest van onze dag te genieten.
Maandag 7 Oktober 2024
Honfleur – Port en Bessin Na het ontbijt hebben we eerst de Camperplaats betaald en onze wc en vuilwater tank geleegd/schoonwater ingenomen. We zijn richting Port en Bessin gereden, een mooie route langs de kust waar we langs de verschillende landingsstranden uit de 2e wereld oorlog zijn gereden. We zijn hier niet gestopt want we zijn hier al in 2015 op vakantie geweest met onze oude MG. We hebben de camper neergezet op Aire de camping car Port en Bessin ( CC3970 €10,00 ) Een lekkere rustige plek met 37 plaatsen die voor 1/5 gevuld was met campers. s ‘Middags zijn we naar de haven gelopen om te kijken of we nog wat Sint Jacobs schelpen kon vinden maar het was hoog water dus we moeten het over een paar uur nog maar eens proberen.
Vandaag hebben we een aantal kleine stukjes schelp gevonden, helemaal gladgeslepen door het water.
Tijdens de wandeling kregen we een buitje over ons heen. In de verte zagen we de regen al aankomen, maar dat mocht de pret niet drukken.
Na het eten zijn we nogmaals naar het strand gegaan om schelpen te zoeken.
Deze keer vonden we echter minder dan in 2015, toen lagen de schelpen hier in grote hoeveelheden opgestapeld. Het lijkt erop dat ze de schelpen sindsdien hebben opgeruimd.
Toch hebben we genoeg mooie exemplaren verzameld om als herinnering mee te nemen. Bij de camper hebben we ze schoon gemaakt met zoet water.
s’ Avonds hebben we heerlijk tv gekeken via NPO Start en YouTube, dankzij onze Starlink Mini.
Dit bevalt ons uitstekend: het beeld is helder, er zijn geen storingen en het internet is verrassend snel.
We plaatsen de Starlink steeds op het dak en schakelen deze uit als we hem niet gebruiken, zodat de accu niet onnodig leegloopt.
Morgen gaan we Canal Digital opzeggen!
Dinsdag 8 2 Oktober 2024
V
Vandaag hebben we besloten nog een dag hier te blijven.
We maakten een prachtige fietstocht naar de stranden van Arromanches-les-Bains.
Onderweg fietsten we langs de indrukwekkende batterij van Longues-sur-Mer, een van de zwaarste verdedigingswerken waar de geallieerden tijdens de invasie mee te maken kregen. Deze batterij werd pas begin 1944 gebouwd, nadat veldmaarschalk Rommel was aangesteld als Inspecteur-Generaal van de kustverdedigingen.
Rommel had veel vertrouwen in de kracht van de Atlantikwall en gaf opdracht tot grootschalige versterkingswerken.
Dankzij de gestandaardiseerde bouwwijze en het gebruik van de lokale mannelijke bevolking als arbeiders waren de bunkers binnen vier maanden voltooid.
In april 1944 werden de kanonnen geïnstalleerd. Daarnaast werd een uitgebreid netwerk van loopgraven aangelegd, terwijl prikkeldraad en mijnenvelden de verdedigingswerken compleet maakten.
Het complex kreeg de codenaam Wn.48.
Batterij 1 heeft meerdere voltreffers te verduren gehad en is zwaar beschadigd.
Richting het strand staat op de klif nog steeds een commando-bunker, die uitkijkt over de zee.
Interessant detail: deze bunker werd gebruikt in de film *The Longest Day*. Na verder fietsen kwamen we aan in Arromanches-sur-Mer, gelegen in het hart van de invasiestranden van 6 juni 1944.
Deze plek staat bekend om de indrukwekkende overblijfselen van de kunstmatige haven die tijdens de invasie werd aangelegd.
De pontons liggen in zee als een grote kring en vormen een tastbare herinnering aan die historische gebeurtenis.
We hebben een korte wandeling door het dorp gemaakt, maar het museum hebben we deze keer overgeslagen, omdat we dat in 2015 al bezocht hadden.
Vervolgens fietsten we weer terug en deden onderweg nog wat boodschappen, waarna we terugkeerden naar de camper.
Daar hebben we de losse zonnepanelen buiten gezet en de fietsen opgeladen.
Later in de middag werden we nog verrast door een flinke regenbui.
