Op naar de zon - Week 5
Dinsdag 23 januari 2024
Vandaag staat er een prachtige fietstocht op het programma: we gaan naar de vuurtoren van Cabo de Gata.
De route begint tussen de bekende plastic kassen, waarna het landschap langzaam verandert in een droge, maar indrukwekkende omgeving vol bloeiende agaves.
Langs de kust fietsen we voorbij oude burchten, overblijfselen van een historische verdedigingslinie die ooit het land beschermde tegen piraten.
De lange kustweg naar Cabo de Gata voert langs idyllische baaien en rustige zandstranden, een lust voor het oog.
Bij het dorp La Fabriquilla begint het zwaarste gedeelte: een klim met een stijging van ongeveer 10%. Na een pittige inspanning van een half uur bereikten we het hoogste punt. Maar net als je denkt dat je de vuurtoren hebt bereikt, wacht er nog een onverwachte afdaling, gevolgd door een korte, maar stevige klim.
Na het maken van wat foto’s zijn we verder gefietst. Het volgende deel van de route was een uitdaging: een steile, hobbelige weg vol losse stenen. De versnelling van de fiets ging in de laagste stand, en met volle concentratie reden we naar boven. Eenmaal op de top werden we beloond met een spectaculair uitzicht. Het heldere water van de azuurblauwe zee was werkelijk adembenemend.
Hier genoten we van een broodje en wat water, terwijl we het vulkanische landschap bewonderden. De verschillende soorten gesteente en gestolde lava-uitlopers vertellen het verhaal van de ruige oorsprong van dit gebied.
Daarna begon de afdaling: een sterk dalende grindweg die het uiterste vroeg van onze remtechniek. De slechtste stukken waren onbegaanbaar en dwongen ons om te lopen. Maar zodra we dat achter ons lieten, fietsten we over een vlakke, zanderige weg door een prachtig afwisselend landschap, opnieuw omringd door talloze agaves.
In San José sloten we onze tocht af met een welverdiend glas versgeperste sinaasappelsap en deden we wat boodschappen. Wat zijn we blij met onze Cube Kathmandu 750 fietsen! Dankzij de krachtige ondersteuning en de brede banden konden we moeiteloos de steilste hellingen bedwingen en hadden we altijd voldoende grip. Met de indrukwekkende accu van 750 Wh / 85 Nm konden we zelfs deze lange tocht met gemak volbrengen.
Woensdag 24 januari 2024
Vandaag zijn we nog een dagje blijven staan maar er moesten wel boodschappen gedaan worden. We hebben de fietsen gepakt en zijn naar de Mercadona in San Isidro de Nijar gefietst ongeveer 15 km fietsen.
Het eerste stuk zijn we netjes over de gewone asfalt weg gefietst maar later hebben we een alternatieve weg met veel grind en keien genomen, mooi door het binnenland.
Een erg mooie route met verborgen pareltjes.
We kwamen langs een oude watertank en een oude waterput.
We hebben een Dorade gekocht die we op de Cadac hebben gebakken en hebben gegeten met een lekkere salade en brood.
Donderdag 25 januari 2024
Vandaag maakten we een korte rit naar Almería. Onze eerste stop was de camperplaats net over de brug, maar omdat deze vol was, zijn we doorgereden naar camperplaats Parking Punta del Río (CC75329), waar nog enkele plekken vrij waren. Op deze parkeerplaats staan diverse caravans waarin Spanjaarden permanent wonen.
Nadat we de camper hadden neergezet en de fietsen hadden gepakt, reden we naar het centrum van Almería om de kathedraal te bezoeken. De entree kostte €10,00 voor twee pensionado’s.
Deze kathedraal is bijzonder omdat ze meer op een vesting lijkt dan op een traditionele kerk. De reden hiervoor ligt in de tijd van de bouw, toen deze regio veel te lijden had onder piratenaanvallen. In 1489, nadat de stad voor het laatst werd heroverd door de Spaanse christelijke koningen, bouwde men op de plek van een voormalige moskee een eerste kerk. Helaas werd deze kerk tijdens een aardbeving vernietigd.
In 1524 werd gestart met de bouw van de huidige kathedraal, die in 1562 voltooid werd. Omdat de kerk bestand moest zijn tegen aanvallen, werd ze laag gebouwd om minder kwetsbaar te zijn voor artillerie. De platte daken dienden als platformen voor kanonnen, zodat men terug kon schieten.
Normaal gesproken lijken veel kathedralen op elkaar, maar deze is een uitzondering door het unieke ontwerp als verdedigingsfort. Van binnen is de kathedraal een lust voor het oog, met een overvloed aan pracht en praal en een indrukwekkend gebruik van verschillende soorten en kleuren marmer. Absoluut de moeite waard om te bezoeken.
Na ons bezoek aan de kathedraal gingen we door naar het kasteel boven op de heuvel, het Alcazaba. De entree was gratis.
Het Alcazaba werd in de 9e eeuw gebouwd door de Moorse overheersers om zich te beschermen tegen lokale opstanden en protesten. Deze indrukwekkende Arabische vesting is omgeven door dikke muren en heeft 25 torens. Hoewel de binnenkant grotendeels verwoest is, geven de resterende muren een goed beeld van de omvang van het fort. Momenteel wordt er op verschillende plekken gewerkt aan de restauratie van de binnenzijde.
Door de eeuwen heen heeft het Alcazaba verschillende functies gehad, van hoofdkwartier van de lokale regering tot schuilplaats voor burgers tijdens conflicten. Het diende tevens als toegangspoort tot de stad en hield ongewenste indringers buiten.
De grootsheid van het fort valt meteen op nog voordat je de muren betreedt. Het kasteel is gebouwd met restanten van vroegere Romeinse en Visigotische bouwwerken. De muren zijn 10 meter hoog en 2,7 meter dik. De ingang bestaat uit een kleine, hoefijzervormige boog, waarboven een replica te zien is van een Koefische inscriptie uit 835, het bouwjaar van het fort.
Een wandeling door de ruïnes voert je langs eeuwenoude overblijfselen van het Alcazaba. Mis vooral de oude cisterne niet, die het fort van water voorzag. Dit is een van de weinige oorspronkelijke onderdelen die nog intact zijn. Naast de ingang staan twee Visigotische pilasters en er is ook een trap die je naar de watervoorziening leidt. Helaas hebben wij deze plek niet bezocht.
Verder kun je tussen de ruïnes nog meer bijzondere restanten bewonderen, zoals delen van de oude 'cardo minor'-straat en de overblijfselen van een Romeinse stadswoning.
Na ons bezoek aan het Alcazaba streken we neer bij een Marokkaans eettentje genaamd Tetería Almedina Baraka, met prachtig uitzicht op het fort. Hier genoten we van een heerlijke smoothie met appel, koriander en kiwi, een frisse salade van geraspte wortel, banaan en appel, én een smaakvolle tajine met vlees in een verrukkelijke saus, geserveerd met vers brood. Het was een perfecte afsluiting van een mooie dag.
Vrijdag 26 januari 2024
Na enig overleg zijn we toch maar vertrokken richting Tabernas Cp Route 66 sitecode 88881 We hebben een mooi plekje gevonden op plaats 5 voor €10,00 pd.
Na de koffie zijn we op de fiets naar Tabernas gefietst om wat boodschappen te doen.
Na het eten mijn Polar steps bij gewerkt verder niet zoveel meer gedaan was erg warm.
Zaterdag 27 januari 2024
Vandaag nog een dagje op de Cp gebleven.
We wilden Fort Bravo gaan bezoeken.
We zijn via het binnenland naar Fort Bravo gefietst maar zijn er niet naar binnen gegaan.
Vonden het te duur en de show zou pas over 2 uur beginnen en we hadden niet zoveel zin om daar zo lang rond te lopen.
We kregen het nog aan de stok met de kaartjes verkoper die nogal agressief tegen ons uitviel omdat we een paar stappen teveel op het terrein stonden.
We zijn weer terug gefietst en hebben in Tabernas nog wat boodschappen gedaan.
Verder lekker in de zon gezeten en nog wat aan mijn blog gewerkt.
Morgen gaan we weer verder.
Zondag 28 januari 2024
Vandaag weer verder getrokken naar het zuiden.
We staan nu bij Cp Vina Castilla in Los Carlos CC 104391 een leuke cp met grote plekken tussen de fruitbomen en met zicht op de bergen.
Je kan hier verse groente kopen en er is een restaurant om de hoek.
Het is een uitdaging om er te komen vooral als de camper navigatie je over een smalle weg met bovendien een stijle helling naar beneden stuurt terwijl er ook een makkelijke route over een begaanbare weg gaat.
Was een hele uitdaging met zo'n grote camper.
Verder niet zoveel meer gedaan.
S'Avonds in het restaurant gegeten, ik had gegrilde inktvis en Jorrit iets met vlees en een grote salade en natuurlijk een grote pint bier. Was erg lekker.
Maandag 29 Januari 2024
Vandaag fietsen we naar Castell de Ferro over de zelfde route die we gisteren ook met de camper hebben gereden, wat een stijle hellinkje was dat.
We zijn eerst boodschappen gaan doen bij de Dia.
Hierna hebben we geld opgehaald en komen daarna al snel bij de zee en het strand uit>
Het dorpje stelt niet zoveel voor er liggen wat vissers bootjes op het strand.
We zijn nog even bij de 2 andere Cp wezen kijken maar deze vielen ons tegen, kleine plaatsen en geen zon en uitzicht dan staan wij veel mooier en ruimer,
S`Middags aan mijn blog gewerkt.
Morgen gaan we weer verder.
Was vandaag bewolkt en aan de frisse kant.