Op naar het zuiden week 6
Zaterdag 18 Oktober 2025 - Tavira
Vandaag moeten we de auto weer inleveren. Wat jammer!
Het is de derde zaterdag van de maand, wat betekent dat de zigeunermarkt in Tavira weer plaatsvindt.
Na een kop koffie besluiten we naar de markt te lopen. Bij aankomst merken we direct de aanwezigheid van acht politieagenten op. Vermoedelijk zijn zij daar om ongewenste handelaren te weren, want Afrikaanse verkopers waren nergens te bekennen.
Het marktterrein is behoorlijk groot, maar slechts voor de helft gevuld met kramen. Er worden allerlei producten verkocht, zoals kleding, fruit, zaden, gereedschap, planten en zelfs vogels.
Op de terugweg besluiten we in het winkelcentrum een kop koffie te drinken. Onderweg komen we langs een kapper, waar ik direct terecht kan om mijn haar te laten knippen.
Eerst wordt mijn haar gewassen en krijg ik een ontspannende massage. Na het uitspoelen volgt ook nog een heerlijke hoofdmassage, dat was wel even genieten!
Mijn haar wordt netjes geknipt, ik kan er voorlopig weer tegenaan.
Na de knipbeurt drinken we koffie en doen we nog wat boodschappen.
Bij de Continente zei Jorrit tegen me: "Wat heb je op je rug zitten?"
Blijkbaar was het een doekje dat ze in de kraag van je kleding stoppen om te voorkomen dat het nat wordt. Ze waren vergeten het weg te halen, en ik had er nietsvermoedend het hele winkelcentrum mee rondgelopen.
De rest van de dag hebben we het rustig aan gedaan.
Zondag 19 Oktober 2025 - Tavira
Vandaag is onze laatste dag in Tavira. Gisteren hebben we de laatste was gedraaid en vandaag de laatste boodschappen gedaan.
We gaan nog een mooie fietstocht maken naar Santa Luzia, waar we van plan zijn om bij een restaurant iets lekkers te eten.
De route bracht ons via de zoutpannen naar de lagune van Tavira. Het is een prachtige omgeving waar je langs verschillende zoutbedden fietst. Hier wordt zout gewonnen, en onderweg kun je genieten van de aanblik van flamingo's en lepelaars. Een bijzonder gebied dat je anders waarschijnlijk niet zo snel zou bezoeken.
Terug bij de camper hebben we alles opgeruimd en voorbereid voor vertrek. De fietsen zijn opgeladen en terug in de garage gezet. Ook de kleden, stoelen, tafel en barbecue zijn schoongemaakt en opgeborgen.
Voor het avondeten besloten we op het "vreetplein" te eten. Jorrit koos voor een maaltijd van Kentucky Fried Chicken, terwijl ik een calzone pizza heb gegeten.
Verder hebben we de dag rustig afgesloten, zonder al te veel meer te doen.
Maandag 20 Oktober 2025 - Castro Verde
Vandaag verlaten we ons prachtige plekje en zetten koers naar Castro Verde, een charmant stadje langs de beroemde N2-route.
Onze eerste stop is in Olhão, waar we gas tanken, aangezien beide gastanks volledig leeg zijn.
Vanaf Faro slaan we de N2 in, richting São Brás de Alportel. Normaal gesproken zouden we via Barranco do Velho rijden, maar door wegwerkzaamheden worden we omgeleid via Loulé naar Salir. Daar pakken we de N124 en sluiten vervolgens weer aan op de N2.
De route is werkelijk adembenemend en biedt volop variatie: van uitgestrekte bossen met eucalyptus, kurkeiken en parasoldennen tot schitterende vergezichten over glooiende heuvels en diepe valleien.
Eenmaal in Castro Verde parkeren we de camper op een van de vijf gratis plekken bij de Lidl (CC 89398). We doen eerst snel boodschappen bij de Lidl voordat we genieten van een welverdiende lunch.
Na de lunch besluiten we het stadje te verkennen, maar al snel worden we onaangenaam verrast. Op slechts 200 meter van de camper stuiten we op een enorme hoeveelheid afval: verpakkingsmateriaal, lege flessen en dozen. Het lijkt erop dat er 's ochtends een markt is geweest, maar helaas heeft niemand de rommel opgeruimd. Door de wind waait het afval alle kanten op een trieste aanblik.
We hadden graag de Basílica Real willen bezoeken, maar helaas bleek deze op maandag gesloten. Jammer!
We keren terug naar de parkeerplaats, waar een oude windmolen staat: de Moinho de Vento. Deze molen werd oorspronkelijk gebruikt om graan tot meel te malen, een essentieel onderdeel van het lokale dieet en de landbouw.
De molen raakte in de jaren 1940 buiten gebruik, maar werd in 2003 volledig gerestaureerd door de gemeente Castro Verde. Dankzij de restauratie werden de originele maalmechanismen nieuw leven ingeblazen.
Tegenwoordig is het een levend museumstuk, compleet met een molenaar die bezoekers ontvangt wanneer de molen in werking is.
Helaas heeft Castro Verde ons niet echt kunnen bekoren. Morgen reizen we verder naar Tomar hopelijk brengt dat meer moois!
Dinsdag 21 Oktober 2025 - Tomar
Vandaag reizen we naar Tomar. Aanvankelijk hadden we een plek gevonden op een grote mix-parking, maar bij aankomst bleek deze in gebruik te zijn door de kermis. Gelukkig hebben we snel verder gezocht en uiteindelijk een plekje gevonden op een oude, vervallen stadscamping (P4N #36493) die gratis toegankelijk is.
Tijdens de rit hebben we een paar lichte buitjes gehad en de zon liet zich helaas niet zien.
Eenmaal aangekomen hebben we eerst in de camper genoten van een kop koffie en een broodje voordat we de stad gaan verkennen. Ons plan is om naar het Convento de Cristo te wandelen, een indrukwekkend klooster dat op een heuvel ligt en ooit door de Tempeliers werd opgericht.
De Orde van de Tempeliers werd rond 1118 opgericht door Hugo van Payns en acht andere ridders, met de steun van de monnik Bernardus van Clairvaux. Hun oorspronkelijke doel was het beschermen van christelijke pelgrims die een gevaarlijke reis naar het Heilige Land ondernamen, vaak bedreigd door rovers en vijandige troepen. De orde vestigde zich op de Tempelberg in Jeruzalem, wat hen de naam ‘Tempeliers’ opleverde.
Binnen korte tijd groeiden de Tempeliers uit tot een invloedrijke organisatie met aanzienlijke militaire, religieuze en financiële macht. Ze beheersten uitgestrekte landerijen, kastelen en bankinstellingen in heel Europa en introduceerden een van de eerste systemen voor internationale geldtransfers.
Na een stevige klim in de broeierige hitte komen we aan bij het indrukwekkende Convento de Cristo, opgericht in 1160 door de Orde van de Tempeliers. Na de ontbinding van de orde in 1314 werd het complex overgedragen aan de Orde van Christus, die een cruciale rol speelde tijdens de Portugese ontdekkingsreizen. Het complex is een fascinerende mix van architecturale stijlen, waaronder Romaanse, Gotische, Manuelijnse, Renaissance en Barokke elementen, samengebracht over een periode van zeven eeuwen. De Charola, de oorspronkelijke tempelierskerk, valt op door zijn ronde vorm en weelderige decoraties, geïnspireerd door de Heilige Grafkerk in Jeruzalem. De Manuelijnse vensters, met als hoogtepunt het beroemde venster van de hoofdstukkenzaal, zijn ware meesterwerken van de laat-Gotische Portugese stijl. We begonnen onze ontdekkingstocht bij de tuinen en de ruïnes van het kasteel. Daarna liepen we richting de ingang van het klooster, waar we een toegangsprijs van €15,00 betaalden (per persoon als je geen pensionado bent). De serene kloostergangen, versierd met geglazuurde tegels, waren prachtig, maar de Charola, de tempelierskerk, was zonder twijfel het hoogtepunt van het bezoek. Na alles op ons gemak te hebben verkend, keerden we voldaan terug naar de camper.
Woensdag 22 Oktober 2025 - Nazaré
Vandaag staat een bezoek aan Nazaré op de planning. We vertrokken in dichte mist, die gelukkig later begon op te trekken.
We hebben onze camper geparkeerd bij de Lidl (CC 66798), waar vier plaatsen beschikbaar waren.
Na een kop koffie zijn we naar Praia do Norte gewandeld, dé hotspot voor big wave surfen. Hier zorgen de Nazaré Canyon, een diepe onderzeese kloof, voor golven die wel 30 meter hoog kunnen worden. Surfers van over de hele wereld reizen naar deze plek om records te breken. Vooral in de wintermaanden levert dit een spectaculair schouwspel op voor toeschouwers vanaf het fort van São Miguel Arcanjo.
Het Fort van São Miguel Arcanjo, gebouwd in 1577 om de kust te verdedigen tegen piraten, is nu een populaire uitkijkplek voor surfers. Voor slechts €2,00 per persoon kun je het fort bezoeken en genieten van een prachtig uitzicht over de kust en de stad Nazaré.
Helaas hing er vandaag veel mist boven Nazaré, waardoor het zicht beperkt was. Ook waren de golven minder indrukwekkend dan we hadden gehoopt.
Na onze wandeling zijn we teruggekeerd naar de camper en hebben we de rest van de dag rustig aan gedaan.
Donderdag 23 Oktober 2025 - Santiago de de Compostella
Vandaag zijn we vertrokken naar Santiago de Compostela, waar we verbleven op Camper Park Amencer (CC 160087). Voor twee dagen betaalden we €42,00. incl. stroom.
Nadat we de camper hadden geparkeerd, zijn we naar het grote winkelcentrum in de buurt gelopen. Het is een modern complex met een indrukwekkend en ruim foodcourt.
Ons plan was om sushi te eten, maar dit kon pas vanaf 20:00 uur. Zo lang wilden we niet wachten.
Uiteindelijk vonden we een ander restaurant waar het vlees aan tafel van een spies werd gesneden. Het smaakte op zich prima, maar helaas viel de maaltijd bij mij helemaal verkeerd. Rond 20:00 uur werd ik al twee keer misselijk en moest overgeven. Om 02:00 uur ‘s nachts was het opnieuw raak. Waarschijnlijk was het vlees niet helemaal vers.
Vrijdag 24 Oktober 2025 - Santiago de Compostella
Vandaag nemen we buslijn 4, die aan het einde van de straat vertrekt, naar het centrum van Santiago de Compostela.
Hoewel ik me nog niet helemaal fit voelde, besloten we toch te gaan.
We stapten uit vlak bij de Kathedraal.
Santiago is wereldwijd bekend als het eindpunt van de eeuwenoude pelgrimsroute, de Camino de Santiago. Volgens de overlevering werd hier in de 9e eeuw het graf van de apostel Jacobus (Sant Iago) ontdekt.
De Kathedraal van Santiago is gebouwd boven het vermeende graf van Jacobus en vormt het spirituele hart van de stad. Hier komen pelgrims samen om het einde van hun reis te vieren.
Wanneer pelgrims het laatste stuk naar het plein lopen, worden ze vaak verwelkomd door ontroerende doedelzakmuziek. Het is bijzonder om te zien hoe blij en dankbaar ze zijn dat ze hun tocht succesvol hebben afgerond.
Er zijn verschillende routes die naar Santiago leiden, met als bekendste de Camino Francés. Pelgrims leggen deze routes af om spirituele verdieping te zoeken, maar ook voor avontuur, natuurschoon en culturele beleving.
Onderweg kom je langs kloosters, schilderachtige dorpen, dichte bossen en indrukwekkende bergen. Bovendien ontmoet je mensen van over de hele wereld.
We hebben een tijdje op het grote plein gezeten en genoten van de sfeer, waarna we door de smalle straatjes van de stad zijn gaan slenteren. Overal vind je winkeltjes die zilveren sieraden verkopen met het symbool van de Camino: de Sint-Jacobsschelp. Deze schelp, vaak in een gele kleur, zie je overal langs de route terugkomen op wegwijzers, Als koperen tegels in de weg, rugzakken van pelgrims en zelfs op gebouwen.
Vroeger gebruikten pelgrims de schelp om water te drinken uit beekjes. Tegenwoordig heeft de schelp ook een spirituele betekenis: de lijnen op de schelp symboliseren de vele pelgrimsroutes die uiteindelijk samenkomen in Santiago de Compostella.