Op naar het zuiden - Week 2
Zaterdag 20 September 2025 - Honfleur
We besloten nog een extra dagje in Honfleur te blijven om de stad te verkennen.
De nacht bracht een flinke weersverandering: van zonnig en mooi weer naar veel regen.
Rond 11:00 uur begon het op te klaren, dus trokken we onze wandelschoenen aan, pakten onze rugzak en regenjassen en gingen op pad om de stad in te duiken.
In het centrum was er een gezellige markt die al flink druk bezocht werd.
We gingen op zoek naar de heerlijke Kouignettes, een Bretonse lekkernij gemaakt van gelaagd gerezen deeg, vergelijkbaar met croissantdeeg. Door de royale hoeveelheid boter en suiker krijgen ze tijdens het bakken een krokante, gekarameliseerde korst. De binnenkant blijft zacht en luchtig met een verfijnde balans tussen zout en zoet. Ze worden vaak gevuld of op smaak gebracht met bijvoorbeeld pistache of caramel.
Hierna wandelden we over de boulevard langs de Seine richting het strand.
Onderweg hadden we een prachtig uitzicht op de Pont de Normandie en de haven van Le Havre.
Op de terugweg door de stad kochten we een heerlijk vers stokbrood, dat we in de camper, met een glas witte wijn en wat kaas, smakelijk hebben opgegeten.
Jorrit maakte nog een uitstapje met de step naar de E.Leclerc voor wat boodschappen.
De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan en heerlijk ontspannen.
Zondag 21 September 2025 - Mirambeau
Vandaag reizen we verder naar het zuiden. Onze bestemming is een camperplaats (CC52751, €10,00) in Mirambeau, gelegen op het terrein van de voormalige camping municipal.
We zijn vroeg vertrokken en hebben eerst vuil water geloosd en 120 liter schoon water bijgevuld. Onderweg naar de snelweg hebben we ook diesel getankt.
Omdat het zondag is, was er weinig vrachtverkeer op de weg. In Frankrijk geldt namelijk een rijverbod voor vrachtwagens van zaterdag 22:00 uur tot zondag 22:00 uur. Hierdoor konden we ontspannen doorrijden. Wel kregen we onderweg te maken met een aantal stevige regenbuien.
Vóór aankomst op de camperplaats hebben we nogmaals diesel getankt, zodat we morgenochtend direct weer verder kunnen rijden.
Na het avondeten hebben we niet veel meer gedaan; de reis had ons behoorlijk vermoeid. De camperplaats zelf stelde weinig voor, en uit voorzorg hebben we de camper op een doodlopend pad geparkeerd om te voorkomen dat we vast zouden komen te zitten.
Het heeft de hele avond en nacht geregend, wat de sfeer wat druilerig maakte, maar we hebben toch goed kunnen uitrusten.
Maandag 22 September 2025 - Palencia
Vanochtend vroeg opgestaan, want we moesten nog een flink stuk rijden naar de camperplaats in Palencia (CC 62523, gratis: Area de autocaravanas Suances). Deze gratis camperplaats ligt vlak bij een unieke benzinepomp die prachtig is versierd met oude auto’s en zelfs een boot. Echt een plek waar je je ogen uitkijkt!
Bij deze locatie kun je ook je camper wassen. Er is zelfs een brug aanwezig, zodat je gemakkelijk het dak kunt schoonmaken.
De rit verliep niet geheel zonder obstakels. Rond Bordeaux hadden we te maken met flinke files, wat ons ruim anderhalf uur extra reistijd kostte. Het weer wisselde voortdurend tussen zonneschijn en hevige regenbuien.
Bij San Sebastian werd het verkeer chaotisch. Van alle kanten voegde verkeer in en uit, en vrachtwagens waren continu bezig met inhalen. Gelukkig werd het later op de route een stuk rustiger.
Onderweg kregen we nog een kleine tegenvaller: een van de raamrubbers begon los te raken. Dit bleek slecht bevestigd te zijn bij het vervangen van de ruit. Gelukkig konden we snel een plekje vinden om het rubber te verwijderen voordat er meer schade ontstond.
Na aankomst op de camperplaats hebben we eerst de camper neergezet en genoten van een kop koffie. Daarna zijn we boodschappen gaan doen. Bij de supermarkt viel ons een aantrekkelijke aanbieding op: 5 liter olijfolie voor slechts €5,95. Als echte Nederlanders konden we die kans niet laten liggen. Echter, bij de kassa bleek het totaalbedrag ineens €20,95. Foutje bedankt. De korting was €5,95 in plaats van de totale prijs. Uiteindelijk hebben we de olijfolie toch maar gekocht.
Verder hebben we de dag rustig afgesloten zonder al te veel meer te ondernemen.
Dinsdag 23 September 2025 Monesteria
Vandaag rijden we onze laatste lange route van zo'n 550 kilometer naar Área de Monesteria CC40763 in Monesteria. Dit is een ruime parkeerplaats bij een supermarkt.
We zijn vanochtend niet al te vroeg vertrokken, want het was behoorlijk koud. Dat is ook niet zo vreemd, aangezien we ons op een hoogte van 900 meter bevinden. Onderweg stuitten we op wat problemen met onze navigator. Hoewel we de gewenste route hadden ingesteld, bleef de navigator deze aanpassen, met vreemde omwegen tot gevolg. Hierdoor werd de route zelfs 80 kilometer langer.
Gelukkig konden we het probleem oplossen door een tussenpunt in te voeren, waarna we zonder omwegen naar onze bestemming werden geleid.
Net voorbij de stad Mérida gebeurde er iets vervelends: een steentje raakte onze voorruit, en ja hoor, een sterretje. We schoten direct allebei in de stress. Het is namelijk pas drie maanden geleden dat er een nieuwe voorruit is geplaatst.
We zijn meteen op Google gaan zoeken naar een autoglasbedrijf en vonden er snel één in Mérida.
We namen de eerstvolgende afrit en reden die kant op. Het eerste bedrijf bleek echter gesloten en bevond zich in een smalle straat, wat niet praktisch was.
Daarna zijn we naar Carglass gereden. Gelukkig waren zij open en konden ze ons helpen. Voor €150,00 hebben ze het sterretje met een vacuüm-injectiebehandeling gerepareerd. Opgelucht konden we onze reis weer vervolgen.
Nu maar hopen dat de rest van de reis zonder verdere incidenten verloopt. Dat zou in ieder geval een stuk rustgevender zijn!
Lekker makkelijk gegeten en verder niet meer zoveel gedaan.
Woensdag 24 September 2025 - Tavira
Vandaag zijn we aangekomen in Tavira, Portugal, waar we van plan zijn wat langer te verblijven.
Volgens de website van Algarve Motorhome (CC 88859) waren er nog 34 vrije plaatsen beschikbaar, dus ruimte genoeg.
We zijn op tijd vertrokken en dankzij het tijdsverschil is het in Portugal een uur vroeger.
Onze route liep vanaf Monesteria via de N435. Het is een prachtige weg, maar het wegdek laat wel wat te wensen over. Gelukkig is alles in de kasten blijven staan! Bij Huelva zijn we de A49 opgereden richting Portugal, en vervolgens via de A22 (vroeger een tolweg) naar Tavira.
We hebben hier een mooie plek uitgekozen en direct 16 dagen geboekt voor €165,-.
Nadat we de camper hadden gevuld met schoon drinkwater, zijn we naar onze gekozen plek gereden: nummer 56, een hoekplek vlakbij het spoor met heerlijk vrij uitzicht.
Na het installeren van de camper zijn we naar Tavira Plaza gewandeld om boodschappen te doen bij de Continente. Vervolgens hebben we een rondje door het winkelcentrum gemaakt om te zien welke winkels er inmiddels veranderd zijn.
Daarna zijn we teruggelopen naar de camper en hebben we heerlijk de verkoeling van de schaduw opgezocht, want het was 28°C.
's Avonds heeft Jorrit een heerlijk gerecht gemaakt met uien, tomaten, knoflook en grote garnalen, dat we samen hebben genoten met een vers stokbrood.
Donderdag 25 September 2025 - Tavira
Eerst maar eens lekker uitgeslapen, vandaag gaan we een fietstocht maken van ongeveer 56 km naar Vila Nova de Cacela via Monte Gordo naar Vila RealCastro Marim.
De eerst stop was in Cacela Velha een charmant plaatsje met een fort en een kerk met mooie wit gekalkte huizen.
Vanuit het dorp heb je een schilderachtig uitzicht op de Lagune en de mooie stranden, toen wij er waren was het eb.
Hierna zijn we naar Vila Real de Santo António gelegen aan de monding van de Guadiana tegen over het spaanse Ayamonte waar je naar toe kan varen met een veerboot.
Opgericht in 1774 na de aardbeving van 1755, en gebouwd in de typische Pombaline-stijl met rechte straten en elegante pleinen.
Praça Marquês de Pombal is het centrale plein met een obelisk ter ere van de markies van Pombal is het kloppend hart van de stad.
We hebben hier wat rondgelopen en een aantal van de souvniers winkeltjes bezocht.
Op een terras hebben we een lekkere salade gegeten met een glas vers geperst sinaasappelsap, was erg lekker.
Hierna zijn we naar Castro Marim gereden langs de zoutvelden waar we in de verte al het Forte de São Sebastião
Gebouwd in 1641 op bevel van koning João IV, tijdens de Restauratieoorlog met Spanje.
De locatie was strategisch gekozen, op een heuvel ten zuiden van het kasteel, waar vroeger een kapel stond gewijd aan São Sebastião.
Het fort moest de bestaande middeleeuwse verdediging versterken als extra bescherming tegen Spaanse invallen.
Castro Marim is een stadje gelegen aan de grens met Spanje en gelegen aan de Guadiana omringt door zout pannen. We zijn om het fort en het kasteel heen gefietst maar hebben het niet bezocht.
Het Castelo de Castro Marim werd in zijn huidige vorm gebouwd door koning Dinis van Portugal rond het jaar 1279. Hij liet het kasteel herbouwen en versterken op de fundamenten van oudere vestingen die al sinds de prehistorie, Romeinse tijd en Moorse periode bestonden en gaf het zijn middeleeuwse karakter. Hij bevestigde ook het stadsrecht van Castro Marim in 1282.
In 1319 werd het kasteel het eerste hoofdkwartier van deze religieuze militaire orde, de opvolger van de Tempeliers.
Hierna zijn we via het binnen land terug gefietst een behoorlijke pittige tocht.
We waren ook behoorlijk moe toen we bij de camper aankwamen.
sÀvonds een lekkere pizza gegeten op het vreetplein in Tavira Plaza.
Vrijdag 26 September 2025 - Tavira
Na een heerlijke nachtrust besloten we de zoutpannen van Tavira te verkennen. Hier waren arbeiders druk bezig met het winnen van zout uit de bekkens. Het zout wordt nog altijd op ambachtelijke wijze gewonnen uit zeewater, een eeuwenoude traditie die teruggaat tot de Romeinse tijd. Dit proces vindt plaats in de zogenaamde "salinas." Bij vloed stroomt het zoute water via kanalen naar de ondiepe bekkens. Door de overvloedige zon en wind verdampt het water langzaam, waardoor zoutkristallen achterblijven. De bovenste, fijnste laag zout wordt handmatig geoogst. Dit hoogwaardige zeezout, bekend onder de naam "Flor de Sal," is geliefd bij chef-koks wereldwijd. Arbeiders gebruiken houten gereedschap om het zout van de bodem te schrapen, een proces dat voornamelijk in de zomermaanden (juni tot september) plaatsvindt. Vervolgens wordt het zout verzameld in kleine hopen en verder gedroogd voordat het wordt verpakt.
Na ons bezoek aan de zoutpannen wandelden we door naar de ruiine van Forte de Santo António de Tavira, een indrukwekkend historisch fort aan de monding van de rivier Gilão in Tavira, Algarve. Het fort werd gebouwd in de tweede helft van de 16e eeuw, tijdens het bewind van koning D. Sebastião (1568–1578), om de haven en de toegang tot de riviermonding te beschermen. Door natuurlijke veranderingen in de kustlijn verloor het fort echter een deel van zijn strategische waarde.
Tijdens de Restauratieoorlog in de 17e eeuw een cruciaal conflict waarin Portugal zijn onafhankelijkheid herwon van Spanje werd het fort aangepast om samen te werken met het nabijgelegen Forte de São João da Barra. Wij zijn hier niet geweest maar ik schrijf toch de geschiedenis van dit fort.
Dit fort, gelegen aan de oostkant van Cabanas de Tavira, werd gebouwd in 1656 tijdens de Guerra da Restauração en uitgebreid in 1670. Het ontwerp wordt toegeschreven aan Franse en Italiaanse militaire architecten. Hoewel het beschadigd werd door de aardbeving van 1755, werd het in 1793 gerenoveerd onder het bewind van koningin Maria I. Het fort, dat ooit negen soldaten en twee kanonnen herbergde, werd in 1840 officieel verlaten.
Het Forte de São João da Barra heeft een vierkant grondplan in stervorm, met vier bastions en een imposante toegangspoort. Binnen de muren bevindt zich een plein met een waterput, oude kwartieren, stallen en opslagruimtes. Ook vind je er de Casa do Governador met een kapel. In 2007/2008 werd het fort volledig gerenoveerd en omgebouwd tot een hotel Boutique met tien kamers. De historische elementen, zoals de barakken, het kruitmagazijn en de waterput, zijn bewaard gebleven en geven een uniek karakter aan het fort.
Na ons bezoek aan het Forte de Santo António de Tavira wandelden we door naar een hotel, ongeveer 500 meter verderop. Hier genoten we van een verkoelend biertje in de poolbar naast het zwembad. De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan.
