Vandaag zijn we weer met de tram naar het centrum van Murcia gereden waar we het Poyal Casino hebben bezocht. Dit is  gelegen in het hart van het stadscentrum, aan de Calle Trapería, dicht bij de kathedraal. Het Real Casino de Murcia Society, is een particuliere instelling die op 11 juni 1847 werd opgericht en tegenwoordig meer dan 1.600 leden telt.
Je komt binnen in de Arabische hof waar we 2 pensionado kaartjes a €3,00 hebben gekocht.

Arabische hof
De luxueuze neo-Nazarí-decoratie is ook ontworpen door Manuel Castaños en is bekleed met meer dan 35.000 vellen bladgoud.
Het is geïnspireerd op de Patiodeur van de ambassadeur in het Alhambra in Granada.
 De heldere sterrenkoepel van ijzer en glas-in-lood die de hal bedekt, is het hoogste deel van het gebouw.
​​Een Arabische inscriptie "Niets groter dan Allah" staat herhaaldelijk langs de omtrek geschreven.

Daarna kom je in de Centrale hal
Het is een grote hal bedekt door een glazen koepel die bekend staat als Patio Largo .
Vanuit deze hal zijn er verschillende kamers op een iets hoger niveau.
Oorspronkelijk was deze hal een overdekte straat die de verschillende gebouwen van het Royal Casino met elkaar verbond, waarvan er veel semi-kelders boven straatniveau hadden.
En het is om deze reden dat de kamers langs de centrale galerij en aan de overkant van de hal, bekend als Patio Corto , vier treden omhoog hebben.

Als u de Centrale Galerij afrondt, vindt u de Exedra.
 In de Exedra kan de bezoeker een panoramisch uitzicht over het Royal Casino aanschouwen.

Bibliotheek
Een van de belangrijkste kenmerken van de bibliotheek is de bovenste galerij met zijn prachtig bewerkte houtsnijwerk van migrerende flamingo's die de geest van de 19e-eeuwse reiziger vertegenwoordigen.
De bibliotheek heeft een mooie collectie van 20.000 boeken die teruggaan tot de 17e eeuw.
 Een dakraam boven het hoofd zorgt voor natuurlijk licht voor de 25 studieruimtes.
Een merkwaardig kenmerk is dat het gat van de wenteltrap is bedekt met stucwerk in plaats van hout.

Salon del Congresillo
Tegenover de bibliotheek bevindt zich de Salón del Congresillo, een elegante zitkamer die een ontmoetingsplaats was voor bepaalde hogere klassen van de Murciaanse samenleving, waaronder de Peña del Congresillo, naar wie de kamer is vernoemd.
De zijde- en houtversieringen en het fijn gedecoreerde plafond zijn opvallend.

De kamer herbergt ook een belangrijke collectie romantische schilderijen uit de 19e en vroege 20e eeuw, met werken van Manuel Arroyo, Manuel Piccolo en Obdulio Miralles, waarvan een van de schilderijen, "La Modelo", niet alleen bekend is om zijn schoonheid, maar ook om het verhaal dat het verbergt.
De kunstenaar werd verliefd op het model en toen hij zag dat zijn liefde niet beantwoord werd, pleegde hij zelfmoord op 27-jarige leeftijd.

De Balzaal
Het is de belangrijkste en meest luxueuze kamer in het Royal Casino, bekend als de Salón de Baile (De Balzaal).
Gebouwd tussen 1870 en 1875 heeft het een aantrekkelijk Frans geïnspireerd neo-barok ontwerp.
Vijf oogverblindende gouden en koperen lampen verlichten de Baccarat kristalhal.
 Dit waren de eerste elektrische lampen die in de stad Murcia werden gebruikt.

Sinds de bouw is de Ballroom het schitterende toneel geweest van talloze festivals van de Murciaanse samenleving.
 Naast het weelderige decor van spiegels, vergulde lijstwerken, reliëfs en hoorn des overvloeds, heeft de kamer ook een ingelegde houten dansvloer die dateert uit 1877.
Tijdens veel bals probeerden dames de aandacht te trekken van jonge Murciaanse heren en dansten ze op muziek die werd uitgevoerd door muzikanten op de bovenste balkons.

Het majestueuze doek van exotische landschappen dat het plafond bedekt, werd beschilderd door onder anderen Manuel Arroyo en Eduardo Gil Montijano.
De dansvloer is ook de enige vloeroppervlakte die niet is vervangen tijdens de vele herinrichtingen en restauraties van de Ballroom.

De Voorkamer
Vanuit de Ballroom kom je in de Antesala (Anteroom), een ruime kamer die leidt naar de Pompeyano Patio.
Hier wordt de warmte van de zijde en het hout overgenomen door het koude marmer.
In deze kamer hangen twee grote schilderijen van de kunstenaars Gil Montijano en Sánchez Picazo, “Estudio del pintor” en “Cesto de flores”, plus een mooi beeldhouwwerk van José Planes.

De Dameskamer
Terug in de centrale galerij is de volgende kamer de Tocador de Señoras (De Dameskamer) die een deel van wat vroeger de oude wapenkamer was, in beslag neemt.
De spiegels en zijde zijn prachtig en de lampenkappen zijn de originelen geborduurd met gouddraad van Lorca.
De canvasschildering op het plafond is een werk van José Marín Baldo en stelt de nacht en de godin Selene (de Maan) voor.
Als je in de ogen kijkt van een gevleugelde vrouw, die uit de lucht valt gehuld in vlammen, dan volgen ze je door de kamer.
Tot aan de renovatie was de Dameskamer nog steeds in gebruik. Alle originele zilveren toiletsets zijn bewaard gebleven.


Wapenzaal
Vroeger was het de schermkamer, vandaar de decoratie op de ramen, maar nadat een deel van de kamer werd gebruikt om de damestoiletten te maken, werd de Wapenzaal gebruikt als schaakkamer, naast vele andere doeleinden.
Er zijn vier grote doeken die de vier seizoenen voorstellen.
Deze werden in 1893 geschilderd om de Patio Pompeyano te versieren.

De Theekamer
De Salón de Té (Theesalon) is een andere prachtige ruimte, die af en toe als eetkamer en café is gebruikt.
Tijdens de renovatie is het plafond, dat eind jaren zeventig was ingestort, in zijn oorspronkelijke glorie hersteld.
De Theesalon heeft twee zijkamers, “El Comedor Español”, die in Spaanse stijl is ingericht en de “Salón Inglés”, waarvan het plafond in zijn oorspronkelijke staat uit 1847 is hersteld.


Hof van Pompeï
De Patio Pompeyano (het Pompeïsche Hof), een neoklassieke stijl, is bedekt met een koepel van ijzer en glas en heeft een aantal prachtige sculpturen. De replica's van "Danae" en "La Amazona" van Policleto kwamen uit het Vaticaans Museum, om nog maar te zwijgen van de uitzonderlijke "Venus" van José Planes, die in 1920 de Nationale Beeldhouwkunst won, die in het midden van de patio staat, en "Mujer" van Antonio Campillo.


De Blauwe hof
De Patio Azul (De Blauwe Hof) is een van de gebieden die tijdens de renovatie in 2006-2009 zijn veranderd in plaats van gerestaureerd.
De binnenplaats is bedekt met een glazen koepel en de muren zijn in een uniforme kleur geverfd.
Geen van beide veranderingen verbergt echter de gevels van de verschillende originele gebouwen.
De Patio Azul is daarom volledig geïntegreerd in het hoofdgebouw en verwarmd door het Royal Casino, zonder de verwijzing naar zijn oorsprong als open binnenplaats te verliezen.

De Biljard kamer
Naast de Patio Azul ligt de Sala de Billar (de biljartkamer) met zijn prachtige houten lambrisering, voornamelijk in geometrische patronen. Er zijn vier boogramen die het licht van de Patio Azul binnenlaten. Boven de tafels hangen prachtige lampen die ook verwarming zijn, wat de beste omstandigheden biedt om biljart te spelen. In het verleden zijn er in de kamer belangrijke biljartkampioenschappen gehouden. Vreemd genoeg is de originele inrichting hoog genoeg, zodat u de wedstrijd comfortabel kunt bekijken.

Het was de moeite waard om het Casino te bezoeken.
We hebben nog wat rondgelopen en nog een paar pasteitjes gekocht die we in de zon lekker hebben opgegeten.
Hierna zijn we weer terug gegaan naar de camper waar we nog een poosje in de zon hebben gezeten.