Zaterdag 27 September 2025 - Tavira

Vandaag hebben we een prachtige wandeltocht naar Tavira gemaakt, een route van ongeveer 5 kilometer heen en terug. Onze wandeling begon op het terrein waar normaal gesproken de zigeunermarkt plaatsvindt. Helaas is deze markt pas weer op de derde zaterdag van de maand te bezoeken.
We vervolgden onze route richting het sfeervolle centrum van Tavira. Onderweg namen we de tijd om enkele gezellige winkeltjes te verkennen. Bij een knus koffietentje vlakbij de markt genoten we van een heerlijke kop koffie, gecombineerd met een  gebakje.
Na deze pauze liepen we verder en ontdekten een verborgen pareltje  de Igreja da Freguesia de Tavira. Deze kerk, met een prachtig houten interieur, was een aangename verrassing.
Vervolgens bezochten we het Castello de Tavira, een betoverende ruïne van een middeleeuws kasteel, gelegen op het hoogste punt van Tavira in de Algarve.
Dit kasteel werd oorspronkelijk in de 10e eeuw door de Moren gebouwd om de stad en haven te beschermen. In de 12e eeuw werd het versterkt, en na de Reconquista in de 13e eeuw herbouwd door de Portugese troepen. Helaas verwoestte de aardbeving van 1755 delen van het kasteel, waarna het nooit volledig werd hersteld.
In de 19e eeuw werd het terrein zelfs gebruikt als begraafplaats tijdens een cholera-epidemie. Tegenwoordig is er binnen de oude kasteelmuren een prachtige botanische tuin gevestigd. Hoewel het vandaag de dag een populaire plek is, deed het ons terugdenken aan de tijden dat dit nog een rustig en idyllisch stukje Tavira was.
Vanaf het kasteel heb je een adembenemend uitzicht over de stad.

Op de terugweg naar de camper ontdekten we een verborgen pareltje: de Ermida de São Lázaro.
Deze kapel, die dateert uit de 15e eeuw, werd waarschijnlijk gebouwd op de locatie van een voormalig leprozenhospitaal. In 1698 werd de kapel herbouwd en toevertrouwd aan de broederschap van Nossa Senhora do Livramento, een groep bestaande uit vissers en zeelieden.
Binnen herbergt de kapel drie prachtige 18e-eeuwse altaarstukken, waaronder een indrukwekkend hoofdaltaar met beelden van de patroonheiligen. Wat de kapel extra bijzonder maakt, is de gevel: in de late 19e eeuw werd deze volledig bedekt met azulejos, de beroemde Portugese geglazuurde tegels. Dit unieke detail geeft de kapel niet alleen een opvallende, bijna sprookjesachtige uitstraling, maar biedt ook bescherming tegen vocht en zon.
Daarna liepen we naar de Continente om wat boodschappen te doen. Bij ons favoriete koffietentje genoten we van een heerlijk glas versgeperste sinaasappelsap.
Later in de middag maakte Jorrit nog een fietstochtje naar het fort. Hij genoot van het strand en de prachtige omgeving, een perfecte afsluiting van een geslaagde dag!

Zondag 28 September 2025 - Tavira

De terugweg fietsten we via dezelfde route. De wind was inmiddels flink aangetrokken en de lucht begon er wat dreigend uit te zien, maar gelukkig bleef het droog.
Van orkaan Gabrielle hebben we uiteindelijk weinig gemerkt. Hoewel we voor de zekerheid de stoelen en kleden hadden opgeruimd, je weet maar nooit het bleek dat achteraf niet nodig.

Maandag 29 September 2025 - Tavira

Vandaag hebben we een auto gehuurd tot en met donderdagochtend 10:00 uur, voor een bedrag van €135,00. De auto werd netjes om 10:00 uur geleverd. Met onze rugzakken gevuld en de bergschoenen ingepakt, zijn we vertrokken naar Fonte de Benémola voor een wandeling van 8,5 km. Fonte de Benémola is een verborgen natuurparadijs in de Barrocal-regio van de Algarve, gelegen tussen de dorpen Querença en Tôr.
Dankzij de Menalva-rivier en meerdere natuurlijke bronnen, waaronder de Fonte zelf, is de vegetatie hier bijzonder weelderig.
Langs de wandelroute kom je eeuwenoude Moorse muren, een kalkoven, watermolens en Arabisch geïnspireerde irrigatiesystemen tegen. Dit geeft het gebied een rijke historische en culturele sfeer.
Het eerste deel van de wandeling was voor ons bekend terrein. Na het oversteken van de bron kregen we echter te maken met een stevige klim van 100 meter. Voor mij was dit een flinke uitdaging.
Mijn hartslag schoot omhoog, met een piek van 158 slagen per minuut volgens mijn horloge. Dit zorgde voor een pijnlijk, kloppend gevoel in mijn hoofd, wat de wandeling voor mij erg zwaar maakte. Waarschijnlijk speelde een combinatie van mijn verminderde conditie na de operatie en de warmte een rol. Het voelde allesbehalve prettig. Jorrit had gelukkig veel minder last en kon de klim beter aan. Na de wandeling hebben we in het grote winkelcentrum van Loulé genoten van een heerlijke zomerse salade. Daarna hebben we nog even boodschappen gedaan om de dag relaxed af te sluiten.

Rond twee uur 's nachts werd het spoor verlicht door felle lampen en klonk er flink wat lawaai. Met een speciale kraan, uitgerust met wielen die over het spoor kunnen rijden, waren ze bezig stenen langs het spoor te verwijderen. Dit gebeurde op dat moment omdat er 's nachts geen treinen rijden.

Dinsdag 30  September 2025 - Tavira

Eenmaal in de auto hebben we eerst alle ramen opengezet, want het voelde alsof we in een sauna zaten.
Daarna zijn we naar het winkelcentrum van Loulé gereden om een broodje te eten bij Kentucky Fried Chicken en een paar boodschappen te doen.

Woensdag 1 Oktober 2025 - Tavira

Vandaag kiezen we voor een rustigere dag, want na twee dagen wandelen zijn we allebei een beetje moe.
We hebben vandaag nog de auto tot onze beschikking en maken van de gelegenheid gebruik om wat boodschappen te doen, zoals bier en flessen water bij de Lidl.

Vanmiddag staat een bezoek aan de Romeinse ruïnes van Milreu op de planning, gelegen bij het charmante dorpje Estoi in de Algarve. Deze bijzondere ruïnes dateren uit de 1e eeuw na Christus, toen ze werden gebouwd als een villa rustica: een luxueus Romeins landgoed met een woonhuis, landbouwgebouwen, wijnmakerij en olijfoliepersen.

In de 3e eeuw is het complex heringericht rond een peristilium (een open binnenhof), en werden er ook thermale baden toegevoegd. Vanaf de 4e eeuw werd de villa nog verder verfraaid met prachtige kleurrijke vloermozaïeken. Deze mozaïeken, die tot de best bewaarde elementen van de site behoren, beelden onder andere zeedieren en goden af en wijzen op een tempel die vermoedelijk was gewijd aan een watergodin.

In de 6e eeuw onderging de locatie een transformatie en werd het complex omgebouwd tot een christelijke kerk, wat een verschuiving in religieus gebruik laat zien. Uiteindelijk werd Milreu in de 10e eeuw verlaten en raakte de site in verval.

In de 16e eeuw werd op de fundamenten van de Romeinse villa een landhuis gebouwd. Hierbij werden de bestaande Romeinse muren en structuren slim hergebruikt. Dit nieuwe gebouw diende eeuwenlang als boerderij en woonhuis, tot het in de 21e eeuw werd omgevormd tot een interpretatiecentrum voor bezoekers.

De ruïnes van Milreu werden in 1877 herontdekt door de Portugese archeoloog Estácio da Veiga. Hij begon met het blootleggen van de mozaïeken, wijnverwerkingsinstallaties en andere Romeinse elementen. Da Veiga was ervan overtuigd dat de ruïnes deel uitmaakten van de Romeinse stad Ossónoba (het huidige Faro). Tijdens zijn opgravingen werden mozaïeken, bustes, overblijfselen van thermale baden, een tempel en een mausoleum gevonden, wat allemaal wijst op een rijke en welgestelde gemeenschap.
Zijn werk bracht Milreu opnieuw onder de aandacht en legde de basis voor verdere studies en bescherming van deze historische plek.

Je kunt de opgravingen bezoeken voor slechts €2,00 per persoon. Een leuke en interessante opgraving om te bezoeken.
We zijn via het binnenland terug gereden naar de camper .

Donderdag 2 Oktober 2025 - Tavira

Vrijdag 3 Oktober 2025 - Tavira

Vandaag maken we een wandeling naar het Núcleo Museológico da Pesca do Atum, een museum dat gewijd is aan de geschiedenis van de tonijnvangst.
Onderweg gaan we via de zoutpannen van Tavira, een prachtig gebied waar we op verschillende plekken flamingo's hebben gespot. Omdat deze elegante vogels vrij schuw zijn, is het een uitdaging om ze goed vast te leggen op foto zonder flink in te zoomen.
Het museum bevindt zich in het Eco Hotel Vila Galé Albacora.

De tonijn werd vroeger gevangen met een ingenieus systeem van netten, de almadrava. Dit systeem, dat al door de Feniciërs en Romeinen werd ontwikkeld, maakte gebruik van de jaarlijkse migratie van de blauwvintonijn. Elk voorjaar trok de tonijn vanuit de Atlantische Oceaan naar de Middellandse Zee om te paaien. Slim geplaatste netten langs de kust zorgden ervoor dat deze vissen in een val zwommen.
De vissers installeerden deze netten in april en haalden ze weer weg in september.
De gevangen tonijn werd vaak direct verwerkt, bijvoorbeeld tot muxama (gedroogde tonijn) of ingeblikt in een van de vele conservenfabrieken in de Algarve.
Elke visserij-installatie beschikte over een ‘arraial’, een kampement aan de kust waar vissers en hun families maandenlang verbleven.

Na de verwoesting van de huizen en pakhuizen op het eiland door stormen en ongunstige getijden, besloot de Algarve Fisheries Company in april 1945 een modern en goed uitgerust vissersdorp te bouwen. Het ontbrak aan niets: woningen, een kantine, kleedkamers, pakhuizen, wasruimtes, een school en zelfs een kerk. Alles werd ontworpen in een modernistische stijl, passend bij een corporatistische visie.
Vanaf de jaren zestig begon de tonijnpopulatie echter drastisch af te nemen. Overbevissing en veranderende zeestromen speelden hierbij een grote rol. Met de afname van de visvangst verdwenen ook de traditionele visserskampementen, fabrieken en het ritme van het vissersleven.
Het museum ligt in het Eco Hotel Vila Galé Albacora, waar de oorspronkelijke vissershuizen, werkplaatsen en opslagruimtes zijn omgetoverd tot 161 comfortabele kamers met uitzicht op de lagune of de tuinen.
De oude kapel is prachtig gerestaureerd en wordt nu gebruikt voor bruiloften en doopfeesten.
De voormalige vissersschool is omgebouwd tot een kinderclub, en de oude bakkerij herbergt nu het Núcleo Museológico da Pesca do Atum, een gratis museum dat de rijke geschiedenis van de tonijnvisserij belicht. 

Een tastbare herinnering aan dit vervlogen tijdperk is de Cemitério das Âncoras, een indrukwekkende “ankerbegraafplaats” die op verschillende plekken langs de kust te vinden is. Hier liggen tientallen roestige ankers in het zand, die ooit werden gebruikt om de almadrava-netten stevig op hun plaats te houden. Tegenwoordig vormen ze een stille en krachtige ode aan een verdwenen industrie.
In het hotel hebben we genoten van een glas versgeperst sinaasappelsap, al moesten we hier €12,00 voor betalen  opvallend genoeg is een halve liter bier goedkoper!
Daarna zijn we terug naar de camper gewandeld.
In de middag ben ik op de fiets naar de zoutpannen gegaan om te zien hoe het zout met schuiven uit de pannen wordt gehaald. Daarna fietste ik door naar de Chinese winkel om wat benodigdheden te kopen voor het maken van sieraden. Tot slot kocht ik nog een stokbrood en heb ik heerlijk ontspannen bij de camper gezeten.